© Copyright s.v.Tivoli
TIVOLI JO11-1

Wedstrijdverslagen

Najaarscompetitie

Tivoli JO11-1 - Gestel JO11-1

8-2

14-09-’19

We hadden Gestel vanaf het begin onder druk en kregen al snel de eerste hoekschop. Vorige week een variant met Nathan geoefend, de tegenstander lette niet op en Nathan kon ver naar het doel dribbelen en uithalen. Door de drukte voor het doel kon de keeper niks zien, 1-0, de 2-0 volgde snel. Hierdoor zag je wat frustratie ontstaan bij de tegenstander, iedere keer als de tegenstander voorbij gespeeld werd, volgde een schop. Toch proberen de kids te motiveren te blijven voetballen en niet mee te gaan schoppen en aangegeven geen duels aan te gaan. Dat lukte ook aardig, hierdoor zag de leider van Gestel in dat hij moest ingrijpen en haalde de grootste schoppers eruit. Was geen leuke wedstrijd, maar ook die moet je winnen. Goed gedaan en de rust bewaard.

Rood Wit’67 JO11-1G - Tivoli JO11-1

4-11

21-09-’19

Gekeken naar uitslagen in de bekerwedstrijden moet deze tegenstander te pakken zijn. Dit natuurlijk niet tegen de kids gezegd, anders heeft dit directe invloed op de instelling. We hadden de tegenstander meteen onder druk, maar de keeper stond vaak in de weg en er werd te gehaast en onzorgvuldig gespeeld. Hierdoor was het vaak voor de verdediging makkelijk om de bal weg te werken. We kwamen toch op voorsprong 0-2, maar dit betekende niet dat het makkelijker werd. Rood-wit bleef hard werken en scoorde vrijwel direct na de 0-2, waardoor de marge weer op 1 kwam. In de duels kwamen we vaak te kort, daarom aangegeven meer over te spelen, want de ruimtes waren er. Tot aan de rust bleef dit lastig, en ging het scoreverloop gelijk op met een ruststand van 4-5. Het vele verdedigen en dribbelen kostte veel energie bij de tegenstander, waardoor er steeds minder aansluiting naar voren was. De druk op de achterhoede verviel hiermee en konden de verdedigers mee gaan aanvallen, dit was de nekslag voor Rood-wit. Zij waren uitgeput en wij hadden nog genoeg energie over om uit te lopen naar 4-11. Goed de druk op de tegenstander gehouden, en op conditie de wedstrijd uiteindelijk eenvoudig gewonnen. Is dat vele lopen toch niet voor niks.

Tivoli JO11 - DVS JO11-4

10-3

28-09-’19

In de ranglijst stond DVS boven ons, dus we waren op onze hoede. Maar al na een paar minuten was duidelijk dat zij het ons niet moeilijk gingen maken. De eerste paar aanvallen werden meteen goed afgerond, waardoor meteen een comfortabele voorsprong op het scorebord stond. Waarschijnlijk door het gemak van het begin gingen we het ons steeds moeilijker maken, hierdoor kon de goed keepende keeper nog meer reddingen verrichten. Gehaast, te traag, te moeilijk, niet samen, dit allemaal voor het doel van DVS, het 3e kwartier hebben we niet gescoord puur door dit soort zaken. Tijdens de time-out hierop aangesproken en het resultaat werd direct duidelijk, snel en doelgericht voor het doel. Hierdoor werd de eindstand uiteindelijk nog opgeschroefd. Het creëren van kansen is belangrijk, maar het uiteindelijk afmaken blijkt toch soms nog een dingetje te zijn, tegen een sterke tegenstander moeten we zuinig met de kansen omgaan. Toch goed hersteld en goed afgemaakt.

Braakhuizen JO11-2 – Tivoli JO11-1

2-13

05-10-’19

Gekeken naar de stand voor de wedstrijd leek dit een zwakkere tegenstander, vooraf gezegd dat we gewoon meteen druk moeten zetten. Toch heeft het invloed op de kids als ze vooraf weten welke positie de tegenstander staat. De eerste kansen waren voor Braakhuizen, gelukkig stond Niels zijn mannetje en stond het vizier van Braakhuizen naast het doel afgesteld. De eerste storm overleefd, pakten we het spel goed op en speelden met regelmaat de tegenstander zoek en de doelpunten vielen als vanzelf. Soms zelfs te gemakkelijk waardoor we elkaar in de weg liepen voor de goal van Braakhuizen. Toch af en toe niet paraat en meteen kwam hun spits er gevaarlijk uit, Emma vast op de spits gezet en het gevaar was geweken. In laatste time-out gevraagd nog eens alles te geven, zodat we voelen dat we niet iedere dinsdag voor niks op conditie en snelheid trainen. Braakhuizen wist niet wat ze over kwam, de ene rush na de andere, wat was er nog veel energie over. De trotse trainer.